θυρεοκοιλίτης

θυρεοκοιλίτης, ὁ (Α)

επιγρ. στρατιώτης οπλισμένος με κοίλο θυρεό*, με επιμήκη θυρεοειδή ασπίδα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θυρεός «ασπίδα» + -κοιλ-ίτης (< κοίλος), τ. που απαντά μόνο στο παρόν συνθ. ουσ.].